Co musisz wiedzieć o zapaleniu gruczołu krokowego i jego klasyfikacji

Czym jest zapalenie gruczołu krokowego i jak zapobiegać jego rozwojowi, powinni wiedzieć wszyscy mężczyźni. Stagnację lub stan zapalny w gruczole krokowym rozpoznaje się u ponad 60% silniejszej płci. Wielu pacjentów podejmuje decyzję o wizycie u urologa dopiero wtedy, gdy pojawią się wyraźne objawy, którym towarzyszy ostry ból, wydzielina i dysfunkcja narządów moczowych. Czasami choroba prostaty przebiega bez żadnych szczególnych objawów. W takich przypadkach, często po badaniu, lekarz natychmiast diagnozuje „przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego".

Klasyfikacja chorób

Istnieją różne rodzaje zapalenia gruczołu krokowego u mężczyzn, charakteryzujące się charakterystyką przebiegu i przyczynami jego rozwoju.

Postać ostra i przewlekła

Zapalenie gruczołu krokowego dzieli się na formy. Klasyfikacja obejmuje dwie kategorie:

1. Ostra postać, która charakteryzuje się błyskawicznym rozwojem i wyraźnym nasileniem objawów. Najczęściej chorobie towarzyszy wysoka gorączka, ostry ból miednicy, dysfunkcja układu moczowego, objawy zatrucia.

2. Postać przewlekła, objawiająca się mniej wyraźnymi objawami. Ta forma zapalenia gruczołu krokowego charakteryzuje się długim przebiegiem, pojawieniem się zaostrzeń. Chorobie mogą towarzyszyć powikłania, jeśli pacjent nie przestrzega wszystkich zaleceń urologa.

Obie formy choroby charakteryzują się upośledzeniem oddawania moczu, dyskomfortem w genitaliach podczas stosunku płciowego, zespołem bólowym o różnym nasileniu.

Dzięki terminowemu leczeniu ostrego zapalenia gruczołu krokowego prawdopodobieństwo jego przejścia w przewlekłe jest znacznie zmniejszone. Wielu pacjentów zwraca się do urologa późno, gdy już pojawiły się powikłania. W takim przypadku terapia trwa sześć miesięcy lub dłużej.

Niebezpieczeństwo przewlekłej choroby gruczołów polega na rozwoju obszarów zwłóknienia. W ten sposób prostata funkcjonuje znacznie gorzej. Czasami na tle stwardnienia tkanek tego narządu rozwijają się tak poważne konsekwencje, jak impotencja i utrata zdolności do prokreacji.

Klasyfikacja według przyczyny

Klasyfikacja zapalenia gruczołu krokowego zakłada również podział w zależności od pochodzenia. W urologii zwyczajowo rozróżnia się choroby bakteryjne i niezakaźne. To ostatnie z kolei klasyfikuje się jako zastoinowe, kamieniowe, a także związane z wiekiem zapalenie gruczołu krokowego.

Wraz z rozwojem procesu zastoinowego w prostacie może pojawić się stan zapalny związany z wtórnym przyłączeniem infekcji. W takim przypadku terapię prowadzi się w taki sam sposób, jak w przypadku zakaźnej postaci choroby. Najczęściej w prostacie występuje stagnacja soku prostaty z powodu niespójnego życia intymnego lub braku regularnych ćwiczeń.

W przypadku zapalenia gruczołu krokowego związanego z wiekiem charakterystyczna jest obecność procesów zapalnych w gruczole. Choroba ta rozwija się częściej u mężczyzn po 60. roku życia i wiąże się ze zmniejszoną produkcją hormonów płciowych, których brak równowagi powoduje przerost narządów. Zmiany w budowie prostaty prowadzą do dyskomfortu. Czasami chorobie towarzyszą procesy zapalne. W takim przypadku może wystąpić hipertermia, ostry ból i problemy z oddawaniem moczu.

W przypadku kalkulacyjnego typu choroby charakterystyczna jest obecność kamieni w układzie moczowo-płciowym.

W takim przypadku mężczyźni zwracają się do urologa z dolegliwościami bólowymi podczas wytrysku, dyskomfortem podczas odpływu moczu. Najczęstszą przyczyną kamicowego zapalenia gruczołu krokowego jest wnikanie soli moczu do prostaty.

Zakaźny widok

Wielu mężczyzn dowiaduje się o tym, czym jest zapalenie gruczołu krokowego i jakie jego rodzaje istnieją, dopiero po postawieniu diagnozy. Zakaźna postać choroby jest klasyfikowana w zależności od patogenów i dróg wnikania drobnoustrojów do prostaty:

1. Rozwój mykoplazmalnego typu choroby jest związany z ekspozycją na tkankę prostaty mykoplazmy, która jest bakterią Gram-ujemną. Niektóre z nich są zawsze obecne w ludzkim ciele.
2. Przyczyną choroby rzeżączki jest rzeżączka typu zapalenia cewki moczowej. Z kanału cewki moczowej mikroorganizmy wnikają do tkanek gruczołu krokowego, w niektórych przypadkach wpływając na układ limfatyczny. Choroba może być ostra.

3. Zapalenie gruczołu krokowego typu Trichomonas rozwija się również w wyniku zapalenia cewki moczowej, do której wnikają Trichomonas podczas kontaktu seksualnego z zarażonym partnerem.
4. Gruźlica jest spowodowana zakażeniem pęcherzyków nasiennych, czasami płuc. Mikroorganizm wraz z limfą wnika do tkanki prostaty.
5. Kiedy wirusy opryszczki przenikają do gruczołu, pojawia się wirusowa postać choroby. Postępuje z zaangażowaniem innych narządów układu moczowo-płciowego w procesie i towarzyszą mu ciężkie objawy.
6. W niektórych przypadkach identyfikacja rodzaju patogenów staje się trudna, a następnie diagnozuje się „mieszane zapalenie gruczołu krokowego". Zwykle procesy zapalne rozwijają się pod wpływem kilku rodzajów mikroorganizmów jednocześnie.

Separacja w zależności od lokalizacji

Ostre zapalenie gruczołu krokowego obejmuje przydział kilku rodzajów choroby, które mogą przechodzić z jednej postaci do drugiej:

1. Nieżytowe zapalenie gruczołu krokowego rozpoznaje się po wykryciu procesu zapalnego w przewodach wydalniczych płatów. W przypadku tego typu choroby nie powstaje ognisko ropne. Przewody z rozwojem stanu zapalnego stają się obrzękłe, chorobie towarzyszy częste oddawanie moczu, któremu towarzyszy ból.

2. Pęcherzykowe zapalenie gruczołu krokowego wiąże się ze wzrostem obrzęku ścian przewodów i uciskiem przez nie mieszków włosowych. W rezultacie następuje stagnacja, tkanki zaczynają się ropieć. Objawy objawiają się bólem, tępym bólem w pachwinie. Dyskomfort obserwuje się również w okolicy żołędzi prącia, odbytu. Przy tego typu schorzeniu odpływ moczu jest znacznie utrudniony, temperatura może wzrosnąć nawet do 40°C.
3. Miąższowe zapalenie gruczołu krokowego wiąże się z uszkodzeniem płatów narządu i pojawieniem się małych ognisk zawierających ropę. Temperatura może być wysoka, mężczyzna zaczyna odczuwać ostry ból, trudności z oddawaniem moczu. Miąższowemu zapaleniu gruczołu krokowego towarzyszy również dyskomfort podczas opróżniania jelit, czasami z ostrym zatrzymaniem moczu.

4. Ropień powstaje z powodu połączenia małych ognisk ropnych w duże. Jego otwarcie następuje najczęściej w drogach moczowych. Procesowi towarzyszy wydzielanie ropnego płynu, hipertermia, pulsujące bóle zlokalizowane w pachwinie i jelitach. Problemy z oddawaniem moczu są eliminowane po otwarciu ogniska. W tym przypadku objawy choroby stają się mniej wyraźne, a mężczyzna czuje się lepiej.

Terapia choroby

Po zidentyfikowaniu grudkowej, nieżytowej i miąższowej choroby gruczołu urolodzy przepisują przebieg terapii lekowej mającej na celu wyeliminowanie bakterii, złagodzenie objawów i przywrócenie mikrokrążenia w tkankach narządu. Jeśli badanie wykazało obecność dużego ogniska ropnego, pacjent przechodzi operację chirurgiczną, w której lekarz usuwa ropień.

W przypadku wykrycia zastoinowej choroby gruczołów najczęściej wykonuje się również antybiotykoterapię, ponieważ stan zapalny zaczyna się rozwijać wraz z przedłużonym gromadzeniem się płynu wydzielniczego i limfy.

Całemu etapowi leczenia powinien towarzyszyć cykl leków poprawiających mikrokrążenie w prostacie. Aby złagodzić obrzęk i stagnację, pacjentom przepisuje się masaż prostaty. Wykonywany jest przez lekarza metodą doodbytniczą. Jeśli urolog na to pozwala, zabieg ten przeprowadza się w domu, do którego można kupić masażer. Jeśli nie jest to możliwe, terapię manualną przeprowadza się metodą palcową.

Dowiedziawszy się o zapaleniu gruczołu krokowego, mężczyzna może przeprowadzić leczenie w domu środkami ludowymi. Warunkiem tego jest przestrzeganie instrukcji urologa. Ziele dziurawca, pietruszka, rumianek pomagają zmniejszyć stan zapalny gruczołu.

Podczas terapii pacjent powinien dowiedzieć się wszystkiego o przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego. Ważne jest przestrzeganie diety, która całkowicie usuwa alkohol, pikantne potrawy, marynaty, napoje gazowane.

Terapia typu kalkulacyjnego choroby ma na celu zmniejszenie stanu zapalnego i przywrócenie zaopatrzenia gruczołu w przydatne substancje. Fizjoterapia jest obowiązkowa. Dobry efekt zapewnia terapia wiązkami laserowymi, polem magnetycznym. Masaż prostaty przy tego typu schorzeniu jest przeciwwskazany, ponieważ może prowadzić do przesunięcia kamieni i rozwoju ostrego zapalenia przewodów. Jeśli metody terapii nie pomogą, pacjentowi przepisuje się elektroresekcję. Jeśli złogi soli znajdują się w środku gruczołu, operację wykonuje się przezcewkowo.

Choroba zastoinowa gruczołu wymaga fizjoterapii. Lekarz wyznacza mężczyźnie kurs kąpieli z wodą mineralną, wywarami ziołowymi, błotem.

Ponadto masuje się gruczoł, wykonuje się lewatywy z przydatnymi roztworami roślinnymi. Pożądane jest zwrócenie szczególnej uwagi na gimnastykę fizyczną, pływanie, zajęcia jogi. Należy pamiętać, że w przypadku tego typu zapalenia gruczołu krokowego, nieleczonego, może rozwinąć się choroba bakteryjna, której towarzyszy ból, zaburzenia oddawania moczu i zatrucie.

Powołanie fizjoterapii

Fizjoterapia jest przepisywana na wiele rodzajów zapalenia gruczołu krokowego. Wyjątkiem jest stan, któremu towarzyszy ropień. W chorobie przewlekłej i zastoinowej dobry efekt ma terapia ultradźwiękowa, fonoforeza, do której stosuje się różne leki przeciwbakteryjne. Wiązki laserowe pomagają zmniejszyć stan zapalny. Taka terapia wykazuje wysoką skuteczność w zespole bólowym, zaburzeniach oddawania moczu, zmniejszonej aktywności seksualnej, zaburzeniach erekcji.

Po zabiegu laserowym mężczyźni odnotowują zmniejszenie dyskomfortu w kroczu i odbytnicy oraz złagodzenie napięcia. Taka terapia ma również pozytywny wpływ na nastrój, który najczęściej jest depresyjny w przypadku choroby.

Promieniowanie UV służy do łagodzenia bólu. Aby zapobiec stwardnieniu tkanek gruczołów, stosuje się techniki odwłókniania z wyznaczeniem elektroforezy. Jako leki stosuje się leki o działaniu enzymatycznym, jodek potasu. Kąpiele z tymi lekami poprawiają mikrokrążenie i zapobiegają rozwojowi zwłóknienia. Dobry wynik daje również talasoterapia, elektroforeza z lekami mającymi na celu wzmocnienie układu odpornościowego.

Leczenie w sanatoriach

Zabiegi terapeutyczne mające na celu przywrócenie zdrowia mężczyzny po przebytym zapaleniu gruczołu krokowego można również przeprowadzić w sanatorium.

Pacjent musi najpierw zostać zbadany. Terapeuta przepisuje oddawanie moczu, badania krwi, USG gruczołu, konieczne jest również zdanie do rejestracji karty sanatoryjno-uzdrowiskowej. Gruźlica prostaty jest przeciwwskazaniem do takiego leczenia.

W warunkach sanatorium mężczyźni przechodzą kursy kąpieli antyseptycznych, mikroclysters.

Lekarz może zalecić stosowanie specjalnych herbat ziołowych. Wielu pacjentom przepisuje się kurs elektroforezy. Mężczyznom przepisuje się ćwiczenia terapeutyczne mające na celu poprawę krążenia krwi w miednicy małej. Kompleks może obejmować pływanie, ćwiczenia jogi.

Na pojawienie się wyniku pozytywnego wskazuje zmniejszenie bólu w okolicy prostaty, normalizacja wartości laboratoryjnych i wzrost aktywności seksualnej.

Kursy leczenia w sanatorium nie są przeprowadzane z przekrwieniem, które wiąże się z obecnością patologicznych nowotworów w gruczole lub gruczolaku trzeciego etapu. W przypadku podejrzenia raka prostaty karta uzdrowiskowa nie jest wystawiana.